Julian Wołoszynowski - Na rocznicę Fredry

  W Surochowie, w Biesikowej Wiszni,
  Potem — młodzieńcem — w Legjonach:
  Szwoleżerski mundur się pyszni
  Na żołnierzu Napoleona!

  Krzyż Virtuti Militari na rabatach
  Pod kołnierzem Legja Honorowa,
  Na ulicach kobiety jak kwiaty,
  Kiedy wraca Aleksander do Lwowa.

  Potem żywot człeka poczciwego:
  Śmierć i żona od Boga przeznaczona —
  Używało się pióra gęsiego,
  A miodu — za cicerona...

  — Czy pamiętasz, Anielo, wizytę,
  Kiedy Gucio był zasnął przy stole?
  A ty, Klaro, czy pamiętasz przy tem
  Albina łzy, jak bemole?

  Czy pamiętasz, luba Podstolino,
  Jak to serce dreszczem przenika
  Na dźwięk serenady Papkina,
  Na brzęk saracenki Cześnika?

  Et caetera — franty, filuty
  Łgarze, birbanty, lichwiarze,
  Niedołęgi i pantoflarze,
  Mazgaje, pochlebcy, mamuty!...

  Et caetera — sentymentalistki,
  Histeryczki i emancypantki,
  Gołębice, kwoczki i sawantki,
  Kokietki i moralistki!...

  — Tacy sami i takie same,
  Choć pół wieku mija od stypy —
  Panie Hrabio, dobrze siebie znamy:
  Jesteśmy galerją Twych typów!

---

Pierwodruk w: Cyrulik Warszawski, nr 8 (8),1926, str. 5;

Źródło tekstu: Cyrulik Warszawski, nr 8 (8), 1926, wyd. Leon Osiński

klucz: woloszynowski-narocznice-1926-07-24