Tekst źródłowy strony Julian Tuwim - Mam chłopczyka na Kopernika

   W Maximach i Mascotach 
   Co noc się pije, 
   W jedwabiach i klejnotach 
   Jak księżna żyję! 
   W dancingach jam królowa 
   Wśród różnych śmieci! 
   Na jedno moje słowo 
   Stu bubków leci! 
   Szaleją za mną chłopy, 
   Amantów mam na kopy! 
   Klękają, liżą stopy! 
   Co mi tam, ten błyszczący kram!<br/>
   Mam chłopczyka 
   Na Kopernika, 
   O życiu moim wszystko wie, 
   Lecz kocha mnie! 
   Mam chłopczyka 
   Na Kopernika, 
   Słów powiernika, 
   Marzenie me! 
   Ja życie zań oddałabym, 
   Tak dobrze mi z Tadzikiem mym! 
   Ma wdzięk uroczy, smutne oczy, 
   Czasem pełne srebrnych łez! 
   Mam chłopczyka 
   Na Kopernika! 
   Tam szczęście me ukryte w sny spowite mam!<br/>
   Z bubkami przy zabawie 
   Fachowa jestem, 
   Uśmiecham się łaskawie 
   Z szampańskim gestem! 
   Całują usta moje, 
   Mam je na sprzedaż, 
   Lecz na nic chęci twoje, 
   Gdy floty nie dasz! 
   Gdy wino mnie zamroczy, 
   Przymykam wtedy oczy: 
   W szalony tan się rzucę, 
   Jak przez sen cicho nucę tak!<br/>
   Mam chłopczyka na Kopernika, 
   I dziwna rzecz, że kocha mnie, 
   Choć wszystko wie! 
   Mówi miękko: 
   "Moja wiosenko" 
   I czule ręką 
   Tak głaszcze mnie! 
   Pokoik malusieńki ma, 
   I tam gadamy, on i ja, 
   O filmie nowym, o tym lub owym, 
   Lub na skrzypcach dla mnie gra! 
   Mam chłopczyka 
   Na Kopernika! 
   Tam szczęście me ukryte w sny spowite mam!<br/>
   Ten gruby samochodziarz 
   Mnie wczoraj rzucił! 
   Ja na to gwiżdżę! 
   Co tam! 
   Kto by się smucił! 
   Mnie żadna losu krzywda 
   Nie może dopiec, 
   Byle mnie kochał tylko 
   Mój złoty chłopiec! 
   Gdy pasja mnie ogarnie, 
   Choćbym zginęła marnie, 
   Tę całą psiarnię rzucę, 
   Wrócę doń, ucałuję dłoń!<br/>
   Mam chłopczyka Na Kopernika 
   I przed nim tam rozpłaczę się 
   Za grzechy swe! 
   W pokoiku 
   Przy mym Tadziku, 
   Przy mym chłopczyku 
   Urządzę się! 
   Więc ciągle marzę o tym dniu, 
   Że kiedyś przyjdę, powiem mu: 
   Ach, przytul, chłopcze miły, z całej siły, 
   Już zostanę tu! 
   Mam chłopczyka 
   Na Kopernika! 
   I tylko tym właściwie serce żywię swe!

{{MetaUtwor
|Autor = Julian Tuwim
|Tytul = Mam chłopczyka na Kopernika
|Published = wyd. osobne, nuty, muz. J. Boczkowski, Warszawa (br. r. wyd.), ''Sukcesy teatru Qui Pro Quo''.
|Nr = brak
|Data = brak
|Strona = 
|Przedruk = J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002.
|Uwagi = Pierwodruk pod pseudonimem J. Wim. Piosenka śpiewana przez [[repertuar::Hanna Ordonówna|H. Ordonównę]] w programie ''Puść go kantem'' (16.11.1926 r.).
|Źródło = J. Tuwim, ''Kabaretiana'', Czytelnik 2002, str. 50
}}
Autor	Julian Tuwim +
Klucz	{{{klucz}}} +
Nazwastrony	Julian Tuwim - Mam chłopczyka na Kopernika +
Publikowane	wyd. osobne, nuty, muz. J. Boczkowski, Warszawa (br. r. wyd.), Sukcesy teatru Qui Pro Quo. +
Repertuar	Hanna Ordonówna +
Tytuł	Mam chłopczyka na Kopernika +