Marian Hemar - Zenon Przesmycki - Miriam

  Miriam był ministrantem, Przesmycki ministrem.
  Bywali u poetów, pisywali w domu,
  Miriam ścigał chimery i gardził filistrem,
  A Przesmycki spokojny nie wadził nikomu.

  Kiedy Miriam mozolnie wdrapał się na Parnas,
  Smyknął za nim przez teki przesmyki Przesmycki,
  Potem wierszy Miriama zaczął nudzić czar nas —
  I Przesmycki zakończył swój rząd poetycki.

  W końcu obu ich przyjął cmentarz katolicki.
  Anim zbyt wiele płakał, ni się stroił w kir jam —
  Dziś leżą tu pospołu: Miriam i Przesmycki.
  Szkoda tylko, że umarł przed Przesmyckim — Miriam.

---

Pierwodruk w: Wiadomości Literackie, nr 27 (27),1924, str. 5;

Źródło tekstu: Wiadomości Literackie, nr 27 (27), 1924, wyd. Antoni Borman i Mieczysław Grydzewski

klucz: hemar-zenon-1924-07-06