Anatol Stern - Qui Pro Quo: Król Ćwiek

Wchodzi się do "Qui pro Quo" z przyjemną satysfakcją, że głuptas, który tyle szkodził miłemu teatrzykowi, jest trzymany obecnie mocno na uwięzi, a lada chwila wyleci raz na zawsze ze stanowiska, na które się niepostrzeżenie wkręcił.

Ostatnia rewja "Qui pro Quo" jest wcale zabawna, chociaż aluzje polityczne zbyt już trącą szablonem. Piast i Endek — to zabawne figurki, ale trzeba je też umieć zabawnie "podać". Clou "Króla-Ćwieka" stanowi piosenka p. Bechterowej oraz popisy taneczne pp. Hanusza i Bodo. P. Ordonówna ma wszystkie dane na warszawską Mistinguette, ale jako gwiazda musiałaby przy pewności siebie, którą już posiada w wielkim stopniu, roztoczyć nieco więcej wdzięku i elegancji.

Lawiński został podobno całkowicie skreślony przez cenzurę. O wiele przyjemniej byłoby słyszeć, że cenzura skreśliła samą siebie

---

Pierwodruk w: Wiadomości Literackie, nr 1 (1),1924, str. 3;

Uwagi: podpis pseudonimem ast.

Źródło tekstu: Wiadomości Literackie, nr 1 (1), 1924, wyd. Mieczysław Grydzewski

klucz: stern-qui-1924-01-06