Antoni Słonimski - Qui Pro Quo: Nr 1

Qui pro Quo: "Nr 1", rewja artystyczna w 11 obrazach J. Tuwima, K. Toma, Fr. Járosy'ego i A. Własta; dekoracje według projektów J. Galewskiego, B. Cinzerlinga i A. Świdwińskiego.

W przebudowanym i odnowionym lokalu "Qui pro Quo" rozpoczęto nowy sezon pod hasłem pożądanych i pełnych znaczenia innowacyj. Teatr ten, operujący zawsze dobrym materjałem aktorskim, wzbogacił się niewątpliwie przez pozyskania reżysera i dekoratorów.

P. Járosy jest człowiekiem pełnym prawdziwej kultury teatralnej, ma smak wybredny, wiele pomysłowości i talentu, co widać po pierwszym przez niego wyreżyserowanym programie.

Najmocniejsze niezaprzeczenie są dwa folklorystyczne obrazki: "Ułani" i "Ghetto". Stylowość i rodzajowość jest to teren dla tego teatru najzupełniej świeży, i zarówno reżyser jak i aktorzy znajdują tu szczere pole popisu. "Qui pro Quo" przez wprowadzenie czarnego tła i efektów świetlnych nabrało jeszcze jednego sensu, — sensu plastycznego, tak niezmiernie ważnego w tego rodzaju teatrze. Scenka pomysłu Teffi, inscenizowana przez Wima i Járosy'ego, jest godną uwagi nowością i szlachetną próbą wzbogacenia tekstu rozumnym humorem inscenizacji. "Sufler" p. Járosy'ego ma miły kulturalny posmak elegancji wiedeńskiej Schnitzlera, a wykonanie p. Macherskiej, p. Macherskiego i p. Borońskiego nie pozostawia wiele do życzenia.

Na afiszu Teatru Qui pro Quo umieszczone jest nazwisko Juljana Tuwima. Poeta tej miary, co Tuwim, z reżyserem takim jak Járosy, przy współpracy aktorów tak zdolnych, jak p. Bodo, Tom, Pogorzelska i Bracka, — mogą z czasem stworzyć teatrzyk o poziomie światowym.

---

Pierwodruk w: Wiadomości Literackie, nr 40-42 (40-42),1924, str. 4;

Uwagi: podpis pseudonimem as.

Źródło tekstu: Wiadomości Literackie, nr 40-42 (40-42), 1924, wyd. Antoni Borman i Mieczysław Grydzewski

klucz: slonimski-qui-1924-10-19