D. - Qui pro quo: Misja jedzie

Zręczną revue w 3 aktach Misja jedzie wystawił wczoraj teatr Qui pro quo pióra A. Własta z melodyjną, lekką i pełną życia muzyką J. Boczkowskiego.

Pomysł dowcipny, pełen humoru bez żółci i niczyjej obrazy, a jednak wesoły i aktualny. Temat wzięty z chwili bieżącej, ujęty w trzy ruchliwe i malownicze obrazki, które wypełniają jednolity program interesującej premjery.

Zabawny jest poeta Tara-rot, witający przybywającą do nas misję: mówi, jak przystało na natchnionego wieszcza, przedwcześnie osiwiałego. Przezroczyste są imiona biorących w akcji udział bohaterów: Drwitos, Gdaczyński, Furfanty i t. d., nadto zaś występują różne symbole, jako to: Mniejszość narodowa, Korupcja, Dobra gospodyni etc., dając charakterystyczną ilustrację aktualności. Dużo w tem jest werwy i trafnie uchwyconych znamion komicznych. Ironia wszakże, jak to powiedziano wyżej, pozbawiona jest jadowitości, żądełko jej nie kłuje boleśnie.

Przygotowano revue bardzo starannie. Wyreżyserowano ją w najdrobniejszych szczegółach tak, iż wszystkie sytuacje i sceny tchną wielkim ożywieniem i pełnią werwy.

Cały zespół artystyczny pracował z dużym wysiłkiem i jaknajlepszym skutkiem.

Wybornym poetą był p. Znicz, bardzo komiczny w swej wymowie i charakteryzacji. Sylwetki poszczególnych osobistości politycznych wypadły nader żywo w grze pp. Zaremby, Borońskiego, Domosławskiego, Kuncewicza, Toma i zawsze oryginalnego Ursteina, który gra dowcipnie i śpiewa bez zarzutu. Obie role p. Marii Chaveau (Dobra gospodyni i Krakowianka) są wykonane przez utalentowaną artystkę bez szarży, a z humorem sympatycznym i miłym.

Dobrze się sprawiły w rolach dwóch dziewic pp. Pogorzelska i Korska, również p. Macherska jako Korupcja, p. Bolska jako Piękna Alicja i t. d. zasłużyły na wyróżnienie.

Pieśni: Witaj Warszawo i Ślązak, kompozycje J. Boczkowskiego, są nader melodyjne.

Taniec p. Baliszewskich był hucznie oklaskiwany. Dekoracje pędzla p. J. Galewskiego są, jak zawsze, malownicze i artystyczne.

---

Pierwodruk w: Kurjer Warszawski, nr 315,1919, str. 5;

Uwagi: podpis pseudonimem D.. Pod pseudonimem prawdopodobnie Adam I. Dobrowolski lub Zdzisław Dębicki (za Słownikiem pseudonimów pisarzy polskich).

klucz: d-qui-1919-11-14