Julian Tuwim - Figaro

  Potrzeba nam cyrulika:
  Figaro, przybywaj żywo,
  Zabawa z rąk się wymyka,
  Nudno nam z Almavivą.

  Zbudźmy więc historję starą,
  A nowy zrodzi się gniew,
  Przybywaj, mości Figaro,
  Bo trzeba puścić krew.

  Rzuć się w zawrotne gonitwy,
  Na nowo zaczyna się gra,
  Figaro ci, Figaro là,
  A nie zapomnij brzytwy.

  Zbyt już pęcznieje i wzbiera,
  Pora więc przeciąć wrzód,
  Nie trzeba nam kawalera,
  Co umie przykładać lód.

  Czekają gotowe twarze,
  Potrzebny nam taki zuch,
  Co umie robić masaże,
  Albo i rozpruć brzuch.

  Z tak żywego cyrulika
  Wiele w mieście jest korzyści,
  Niech wygoli polityka,
  Dziennikarza niech przeczyści.

  Niech na gębę wlepia plastry,
  Sondę wpuszcza aż do dna,
  Niech się zwija wśród hałastry,
  Figaro ci, Figaro là!

  Niechaj jątrzy, judzi, drwi,
  Śpiące miasto niech podburza,
  Niech wygoli polityka,
  Do pałaców od podwórza.

  Niechaj śpiących ze snu budzi,
  Niech się wszędzie wkręca, pcha,
  Trzeba nam dziś nowych ludzi,
  Figaro ci, Figaro là!

  Zbudźmy więc historję starą
  Werblem, co wzywa do bitwy,
  Przybywaj, mości Figaro,
  A nie zapomnij brzytwy!

---

Pierwodruk w: Wiadomości Literackie, nr 27 (27),1924, str. 5;

Przedruk w tomach: Julian Tuwim - Jarmark rymów (1934), Julian Tuwim - Jarmark rymów. Uwagi: W pierwodruku podpis "Torreador". Autorstwo Tuwima domniemane. Jest to inauguracyjny wiersz grupy poetów "Pikadora", recytowany w dniu otwarcia kawiarni 20. listopada 1918 r. w Warszawie.

Źródło tekstu: Wiadomości Literackie, nr 27 (27), 1924, wyd. Antoni Borman i Mieczysław Grydzewski

klucz: tuwim-figaro-1924-07-06