Julian Tuwim - Ojczyzna

        Ojczyzną moją jest Bóg,
        Duch, Syn i Ojciec wszechświata,
        Na każdej z moich dróg
        Ku Niemu dusza ulata.
Ojczyzną moją jest łan,
Łan Polski, prostej, serdecznej,
Niech mi pozwoli Pan
W nim znaleźć spoczynek wieczny.
        Ojczyzną moją jest dom,
        Kochany dom rodzicielski,
        Przytułek cichym snom
        Młodości sielskiej, anielskiej...
...Patrzę, znużony śród dróg,
W oczy Twych błękit przeczysty,
I jest w nim wszystko: i Bóg
I Polska i dom ojczysty.

---

Pierwodruk w: Pro Arte et Studio, nr 2 (6),1917, str. 13; Przedruk: w czasopismach: Maski, Kraków 1918, nr 26; Merkuryusz Polski, Warszawa 1934, nr 14; Kurier codzienny, Boston 23.05.1942; Gazeta Lubelska, 1946, nr 144; Młoda Rzeczpospolita, Kraków 1946, nr 1. Przedruk w tomach: Uwagi: Data powstania: 1. 06. 1916 (na podstawie rękopisu w archiwum). Tłumaczenie czeskie A. Černý, Slovanský přehled, Praha 1928, nr 9.

Źródło tekstu: Pro Arte et Studio, nr 2 (6), 1917, wyd. Edward Boyé

klucz: tuwim-ojczyzna-1917