Julian Tuwim - Pieśń suchotników

(Nuta: "Danse du ventre")
           I
Gdy się nudzisz, to zacznij
Łbem o ścianę tłuc,
Lub zaśpiewaj wraz z nami
Pieśń wyplutych płuc.
A my wszyscy kumotry,
Suchotniki i łotry,
Plujmy krwią, krwią, krwią!... (bis)
Nasza pieśń niebywała
Płynie z rynsztoków,
Wypiekami twarz pała
Jadem krwotoków.
Wiwat dziewka--ulica!
Nim nas zdusi gruźlica,
Plujmy krwią, krwią, krwią!... (bis)
          II
Człek się miota i rzuca,
Istny ,,Drang und Sturm
Lepiej wypluć swe płuca
W rytm pijackich surm.
A na naszych chusteczkach
Ogród w krasnych kwiateczkach,
Siany krwią, krwią, krwią!... (bis)
Zostawiła dziedziczność
Nam upominki
Nasz ratunek--alkohol,
No i dziewczynki!
Nikotynką się trujmy
A co szkodzi, wyplujmy
Z własną krwią, krwią, krwią! (bis)
         III
A gdy ujrzysz, że koniec
Następuje
To pamiętaj, że wtedy
Też się pluje!
Daj nam druhu dar bratni —
Z płuc kawałek ostatni
Z krasną krwią, krwią, krwią! (bis)
Bo i ja -- gdy mnie wreszcie
Kuma — śmierć zmoże,
Na kanapę się tylko
Smutnie położę!
Raz się jeno uśmiechnę
Splunę, psiakrew i zdechnę —
Splunę krwią, krwią, krwią
Czarną krwią, krwią, krwią!...

---

Pierwodruk w: Trubadur Polski, nr 12,1921, str. 2;

Uwagi: W oryginale podpisane pseudonimem Jan Wim; Najprawdopodobniej nigdzie nie przedrukowywane.

Źródło tekstu: wg Trubadura

klucz: tuwim-piesn-1921