Julian Tuwim - Przypomnienie

Miałem słoneczny gościniec
I biały, cudny Dom,
Smutno jest sercu mojemu,
Smutno jest moim snom...

I było okno w mym domu
Za dawnych dobrych lat,
Patrzałem sobie, patrzałem
W daleki, cichy świat...

Może tam byłem dzień jeden,
A może przez cały wiek --- --- ---?
--- --- Wiem tylko, że kiedyś rani
Bieluchny opadł śmiech...

I śnieżnie, biało, niewinnie
W słońcu się śmiał mój Dom...
Smutno jest sercu mojemu
I dawnym dobrym snom...

---

Pierwodruk w: Nowy Kurier Łódzki (dod. "Dział Literacki"), nr 332,1915, str. 1;

Przedruk w tomach: Julian Tuwim - Wiersze zebrane, Julian Tuwim - Wiersze zebrane. Wydanie nowe uzupełnione., Julian Tuwim - Wiersze wybrane. Przygotowane do użytku szkolnego przez autora., Julian Tuwim - Wiersze, Julian Tuwim - Wybór poezji 1914-1939, Julian Tuwim - Wybór poezji w nowym układzie, Julian Tuwim - Nowy wybór wierszy, Julian Tuwim - Wiosny i jesienie, Julian Tuwim - Dzieła. Uwagi: Pierwodruk ukazał się bez tytułu, podpisany inicjałami: J. T.

Źródło tekstu: wg pierwodruku

klucz: tuwim-przypomnienie-1915-12-04