Julian Tuwim - Pieśń suchotników

(Nuta: "Danse du ventre")

             I
  Gdy się nudzisz, to zacznij
  Łbem o ścianę tłuc,
  Lub zaśpiewaj wraz z nami
  Pieśń wyplutych płuc.
  A my wszyscy kumotry,
  Suchotniki i łotry,
  Plujmy krwią, krwią, krwią!... (bis)
  Nasza pieśń niebywała
  Płynie z rynsztoków,
  Wypiekami twarz pała
  Jadem krwotoków.
  Wiwat dziewka--ulica!
  Nim nas zdusi gruźlica,
  Plujmy krwią, krwią, krwią!... (bis)


            II
  Człek się miota i rzuca,
  Isty ,,Drang und Sturm
  Lepiej wypluć swe płuca
  W rytm pijackich surm.
  A na naszych chusteczkach
  Ogród w krasnych kwiateczkach,
  Siany krwią, krwią, krwią!... (bis)
  Zostawiła dziedziczność
  Nam upominki
  Nasz ratunek--alkohol,
  No i dziewczynki!
  Nikotynką się trujmy
  A co szkodzi, wyplujmy
  Z własną krwią, krwią, krwią! (bis)


           III
  A gdy ujrzysz, że koniec
  Następuje
  To pamiętaj, że wtedy
  Też się pluje!
  Daj nam druchu dar bratni ---
  Z płuc kawałek ostatni
  Z krasną krwią, krwią, krwią! (bis)
  Bo i ja -- gdy mnie wreszcie
  Kuma --- śmierć zmoże,
  Na kanapę się tylko
  Smutnie położę!
  Raz się jeno uśmiechnę
  Splunę, psiakrew i zdechnę ---
  Splunę krwią, krwią, krwią
  Czarną krwią, krwią, krwią!...

---

Pierwodruk w: Trubadur Polski, nr 12,1921, str. 2;

Uwagi: W oryginale podpisane pseudonimem Jan Wim; Najprawdopodobniej nigdzie nie przedrukowywane.

Źródło tekstu: wg Trubadura

klucz: {{{klucz}}}

{{{Gatunek}}}