Julian Tuwim - Śmierć nad głowami: Różnice pomiędzy wersjami

Z sapijaszko.net
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (1 wersja)
m (zamienił w treści „---” na „—”)
Linia 9: Linia 9:
 
   ... Siedzą chmurni, stroskani przy świecach,
 
   ... Siedzą chmurni, stroskani przy świecach,
 
   I my przy nich siadamy w milczeniu...
 
   I my przy nich siadamy w milczeniu...
   Nagle ciarki przebiegną po plecach --- --- ---!!
+
   Nagle ciarki przebiegną po plecach — — —!!
 
   Cisza. Każdy utonął w wspomnieniu.<br/>
 
   Cisza. Każdy utonął w wspomnieniu.<br/>
 
   O, powiedzmy choć! O, już nie kryjmy!
 
   O, powiedzmy choć! O, już nie kryjmy!
Linia 32: Linia 32:
 
|Strona = 1
 
|Strona = 1
 
|Przedruk = ''Siódma jesień'', Tow. Wydawnicze Ignis, Warszawa 1922; ''Wiersze zebrane'', J. Przeworski, Warszawa 1933; ''Dzieła'', Czytelnik, Warszawa 1955;
 
|Przedruk = ''Siódma jesień'', Tow. Wydawnicze Ignis, Warszawa 1922; ''Wiersze zebrane'', J. Przeworski, Warszawa 1933; ''Dzieła'', Czytelnik, Warszawa 1955;
|Uwagi = Pierwodruk podpisany: R. P., tytuł ''Dzień nasz''. W pierwodruku --- charakterystyczne dla młodzieńczej twórczości Tuwima różnice w stosunku do wydań późniejszych (niektóre wyrazy pisane z dużej litery, np. "Nuda", itp.).
+
|Uwagi = Pierwodruk podpisany: R. P., tytuł ''Dzień nasz''. W pierwodruku charakterystyczne dla młodzieńczej twórczości Tuwima różnice w stosunku do wydań późniejszych (niektóre wyrazy pisane z dużej litery, np. "Nuda", itp.).
 
|Źródło = wg pierwodruku
 
|Źródło = wg pierwodruku
 
}}
 
}}

Wersja z 21:14, 16 mar 2012

 Rozciągnęła się Nuda nad nami,
 Zatroskały się serca okrutnie,
 Bo poczuliśmy śmierć nad głowami:
 [........] tak cicho, tak smutnie...
Z mokrych ulic wracamy do domu I coś korci nas, w duszach nurtuje, Nie mówimy o niczem nikomu. Samo stanie się. Każdy poczuje.
... Siedzą chmurni, stroskani przy świecach, I my przy nich siadamy w milczeniu... Nagle ciarki przebiegną po plecach — — —!! Cisza. Każdy utonął w wspomnieniu.
O, powiedzmy choć! O, już nie kryjmy! O, zapłaczmy głęboko, rozpacznie! ...Później snem białośnieżnym zaśnijmy, Może przeszłość choć śnić nam się zacznie!
Może serca nam pękną z żałości, Żeśmy byli tak bardzo szczęśliwi! Żeśmy żyć nie umieli w radości! Może rozpacz nas, rozpacz ożywi!
...Ale siedzą stroskani okrutnie, I my z nimi i Nuda nad nami... Zaszumiała nam cicho i smutnie, Zaszumiała nam śmierć nad głowami...



Pierwodruk w: Nowy Kurier Łódzki, nr 103,1915, str. 1; Przedruk: Siódma jesień, Tow. Wydawnicze Ignis, Warszawa 1922; Wiersze zebrane, J. Przeworski, Warszawa 1933; Dzieła, Czytelnik, Warszawa 1955;

Uwagi: Pierwodruk podpisany: R. P., tytuł Dzień nasz. W pierwodruku — charakterystyczne dla młodzieńczej twórczości Tuwima różnice w stosunku do wydań późniejszych (niektóre wyrazy pisane z dużej litery, np. "Nuda", itp.).




Źródło tekstu: wg pierwodruku
klucz: {{{klucz}}}
{{{Gatunek}}}
AutorJulian Tuwim +
Klucz{{{klucz}}} +
NazwastronyJulian Tuwim - Śmierć nad głowami +
Numer103 +
PublikowaneNowy Kurier Łódzki +
Rok publikacji1915 +
Strony1 +
TytułŚmierć nad głowami +
Data
"Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.
1915 +