Anda Kitschmann - La belle Nini

Słowa i muzyka Andy Kitschmann.

  W Reichenhalu raz ujrzałem istny cud, 
  Piękną jak marzenie kobietę, 
  Ta rączka, nóżka, gest i ten gazeli chód 
  Zachwyciły największego by estetę! 
  Więc choć nieznany jednak biegnę, za nią: 
  "Przepraszam! czy też mógłbym mówić z panią?
  Racz odpowiedzieć chociaż jak na imię ci?"
  "Ach z chęcią! zowią mnie Nini!" 
  La belle Nini! 
  Jak cudnie brzmi 
  To imię jakby z powieści!
  A postać jej, 
  Bogini tej 
  Demona czar w sobie mieści! 
  La belle Nini 
  Przyrzekła mi 
  Dać chwilę, co zmysły pieści, 
  Lecz przysięgam! Jam zwiedzał idealnie 
  Różową jej sypialnię.


  Ale dziwna rzecz, choć jako donżuan
  Wszędzie w święcie byłem znany, 
  A tu na łaskę i niełaskę tylko zdan, 
  Próżnom upór zgiąć chciał niezachwiany. 
  Nie przekonasz niczem mnie, mój luby!
  Niech małżeńskie nas połączą śluby! 
  A wtedy już dowodów nie zbraknie ci 
  Miłości małej twej Nini! 
  La belle Nini 
  Zajęła mi 
  Serce, duszę i zmysły, 
  Uległem jej, 
  Wbrew woli mej, 
  Wszystkie wahania me prysły! 
  W niedługi czas 
  Ślub złączył nas,
  Wargi jej na moich zawisły... 
  Jak Cezar, jam zajął triumfalnie 
  Różową jej sypialnię!


  Czar miłosny ten niedługo wszakże trwał, 
  Chociaż więzy jeszcze ją trzymały, 
  Lecz jednak wkrótce ostygł już zupełnie szał 
  Gdym jej zapisał kapitały... 
  Od tej chwili stałem się już zerem... 
  Pani ma zaczęła flirt z szoferem... 
  I w nie długim czasie doczekałem się, 
  Że opuściła dom i mnie... 
  La belle Nini! 
  O! wierzcie mi 
  Nie od parady ma główkę... 
  W dogodny czas 
  Z szoferem wraz 
  Drapła, zabrawszy gotówkę... 
  La belle Nini 
  Przysłała mi 
  Z napisem z Monte pocztówkę: 
  "Odwiedzaj i nadal punktualnie 
  Różową sypialnię!"

---

Pierwodruk w: Estrada, nr 2,1918, str. 28-30;

Źródło tekstu: wg Estrady

klucz: {{{klucz}}}

{{{Gatunek}}}