Julian Tuwim - Ballada o czerwonej wstążce: Różnice pomiędzy wersjami

Z sapijaszko.net
Skocz do: nawigacja, szukaj
m (1 wersja)
m
Linia 1: Linia 1:
  Na górze w starym zamczysku
 
  Mieszka księżna Ludmiła
 
  I choć liczyła czterdziestkę,
 
  Dziewicą cnotliwą była.<br/>
 
  Miała, jak głosi legenda,
 
  Bogactwa bez liku pono,
 
  Na szyi zaś, Bóg wie po co,
 
  Nosiła wstążkę czerwoną.<br/>
 
  W zamczysku księżnej Ludmiły
 
  Zrobiło się widać nudno,
 
  Bo kiedyś księżna westchnęła
 
  I rzekła smętnie: ha! trudno!<br/>
 
  Jeśli się znajdzie amator,
 
  Zostanę mu wierną żoną,
 
  Ach! trzeba będzie poradzić
 
  Z tą moją wstążką czerwoną.<br/>
 
  Aż zjawił się zdali rycerz
 
  Niewiadomego imienia,
 
  Co w sercu księżnej Ludmiły
 
  Obudził dziwne pragnienia.<br/>
 
  I gdy za rękę ją ujął
 
  Słodycz przeszyła jej łono,
 
  Lecz wnet wskazała na szyję
 
  Z tajemną wstążką czerwoną.<br/>
 
  ,,Jest u nas zwyczaj rodowy,
 
  Bo czasów prastarych sięga,
 
  Że każdą kobietę dzieli
 
  Na dwoje czerwona wstęga.<br/>
 
  Wybieraj tedy rycerzu,
 
  Nuż ci się wybór poszczęści
 
  W dół, albo w górę do wstęgi
 
  Jedną z obydwóch mych części<nowiki>''</nowiki>.<br/>
 
  A rycerz ów był poetą
 
  I rozmarzonym artystą,
 
  A co najgorsze był głupcem
 
  I wielkim idealistą.<br/>
 
  Więc rzekł po krótkim namyśle:
 
  ,,O skarbie mój wytęskniony!
 
  Wybieram tę część co leży
 
  W górze od wstęgi czerwonej!<nowiki>''</nowiki><br/>
 
  Strasznie się słabo zrobiło,
 
  Na takie słowa Ludmile,
 
  Znikła w sąsiedniej komnacie,
 
  Ale wróciła za chwilę.<br/>
 
  I ujrzał rycerz zdumiony,
 
  Że zacna księżna Ludmiła
 
  Ze swojej wstęgi czerwonej
 
  Podwiżaki sobie zrobiła.
 
 
 
{{MetaUtwor
 
{{MetaUtwor
 +
|klucz=tuwim-ballada-1917
 
|Autor=Julian Tuwim
 
|Autor=Julian Tuwim
 
|Tytul=Ballada o czerwonej wstążce
 
|Tytul=Ballada o czerwonej wstążce
Linia 58: Linia 10:
 
|Uwagi=w pierwodruku podpis: R. Pekiński. Utwór ten najprawdopodobniej nie był nigdzie przedrukowywany. W repertuarze: [[repertuar::Seweryn Michałowski|Seweryna Michałowskiego]].
 
|Uwagi=w pierwodruku podpis: R. Pekiński. Utwór ten najprawdopodobniej nie był nigdzie przedrukowywany. W repertuarze: [[repertuar::Seweryn Michałowski|Seweryna Michałowskiego]].
 
|Źródło=wg pierwodruku
 
|Źródło=wg pierwodruku
 +
|Gatunek = {{Gatunek|Rodzaj=Wiersz}} {{Gatunek|Rodzaj=Piosenka}}
 +
|Treść=
 +
<poem>
 +
Na górze w starym zamczysku
 +
Mieszka księżna Ludmiła
 +
I choć liczyła czterdziestkę,
 +
Dziewicą cnotliwą była.
 +
 +
Miała, jak głosi legenda,
 +
Bogactwa bez liku pono,
 +
Na szyi zaś, Bóg wie po co,
 +
Nosiła wstążkę czerwoną.
 +
 +
W zamczysku księżnej Ludmiły
 +
Zrobiło się widać nudno,
 +
Bo kiedyś księżna westchnęła
 +
I rzekła smętnie: ha! trudno!
 +
 +
Jeśli się znajdzie amator,
 +
Zostanę mu wierną żoną,
 +
Ach! trzeba będzie poradzić
 +
Z tą moją wstążką czerwoną.
 +
 +
Aż zjawił się zdali rycerz
 +
Niewiadomego imienia,
 +
Co w sercu księżnej Ludmiły
 +
Obudził dziwne pragnienia.
 +
 +
I gdy za rękę ją ujął
 +
Słodycz przeszyła jej łono,
 +
Lecz wnet wskazała na szyję
 +
Z tajemną wstążką czerwoną.
 +
 +
"Jest u nas zwyczaj rodowy,
 +
Bo czasów prastarych sięga,
 +
Że każdą kobietę dzieli
 +
Na dwoje czerwona wstęga.
 +
 +
Wybieraj tedy rycerzu,
 +
Nuż ci się wybór poszczęści
 +
W dół, albo w górę do wstęgi
 +
Jedną z obydwóch mych części"
 +
 +
A rycerz ów był poetą
 +
I rozmarzonym artystą,
 +
A co najgorsze był głupcem
 +
I wielkim idealistą.
 +
 +
Więc rzekł po krótkim namyśle:
 +
"O skarbie mój wytęskniony!
 +
Wybieram tę część co leży
 +
W górze od wstęgi czerwonej!"
 +
 +
Strasznie się słabo zrobiło,
 +
Na takie słowa Ludmile,
 +
Znikła w sąsiedniej komnacie,
 +
Ale wróciła za chwilę.
 +
 +
I ujrzał rycerz zdumiony,
 +
Że zacna księżna Ludmiła
 +
Ze swojej wstęgi czerwonej
 +
Podwiązki sobie zrobiła.
 +
</poem>
 
}}
 
}}
 
[[Kategoria:Utwory kabaretowe|Tuwim Julian Ballada o czerwonej wstążce]]
 

Wersja z 15:51, 28 gru 2013


Na górze w starym zamczysku
Mieszka księżna Ludmiła
I choć liczyła czterdziestkę,
Dziewicą cnotliwą była.

Miała, jak głosi legenda,
Bogactwa bez liku pono,
Na szyi zaś, Bóg wie po co,
Nosiła wstążkę czerwoną.

W zamczysku księżnej Ludmiły
Zrobiło się widać nudno,
Bo kiedyś księżna westchnęła
I rzekła smętnie: ha! trudno!

Jeśli się znajdzie amator,
Zostanę mu wierną żoną,
Ach! trzeba będzie poradzić
Z tą moją wstążką czerwoną.

Aż zjawił się zdali rycerz
Niewiadomego imienia,
Co w sercu księżnej Ludmiły
Obudził dziwne pragnienia.

I gdy za rękę ją ujął
Słodycz przeszyła jej łono,
Lecz wnet wskazała na szyję
Z tajemną wstążką czerwoną.

"Jest u nas zwyczaj rodowy,
Bo czasów prastarych sięga,
Że każdą kobietę dzieli
Na dwoje czerwona wstęga.

Wybieraj tedy rycerzu,
Nuż ci się wybór poszczęści
W dół, albo w górę do wstęgi
Jedną z obydwóch mych części"

A rycerz ów był poetą
I rozmarzonym artystą,
A co najgorsze był głupcem
I wielkim idealistą.

Więc rzekł po krótkim namyśle:
"O skarbie mój wytęskniony!
Wybieram tę część co leży
W górze od wstęgi czerwonej!"

Strasznie się słabo zrobiło,
Na takie słowa Ludmile,
Znikła w sąsiedniej komnacie,
Ale wróciła za chwilę.

I ujrzał rycerz zdumiony,
Że zacna księżna Ludmiła
Ze swojej wstęgi czerwonej
Podwiązki sobie zrobiła.


Pierwodruk w: Estrada, nr 1,1917, str. 23-25;


Uwagi: w pierwodruku podpis: R. Pekiński. Utwór ten najprawdopodobniej nie był nigdzie przedrukowywany. W repertuarze: Seweryna Michałowskiego.




Źródło tekstu: wg pierwodruku
klucz: tuwim-ballada-1917
AutorJulian Tuwim +
Klucztuwim-ballada-1917 +
NazwastronyJulian Tuwim - Ballada o czerwonej wstążce +
Numer1 +
PublikowaneEstrada +
RepertuarSeweryn Michałowski +
RodzajWiersz + oraz Piosenka +
Rok publikacji1917 +
Strony23-25 +
TytułBallada o czerwonej wstążce +
Data
"Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.
1917 +