Julian Tuwim - Symfonia wieków

 Huczy Wieków Symfonia surmem uroczystym ---
 Wryły się w twardej ziemi grudy ostre radła,
 Brzękły miecze stalowe rodźwiękiem srebrzystym
 Z hukiem ciężkim upadły młoty na kowadła.

 W bębny wojenne biją! Hej, mocniej, w ryk trwogi!
 Rozniósł się wielkim echem hymn miljonostronny,
 Tłumy czarną kurzawą zapełniły drogi,
 Pod tętent kopyt końskich pędzą dzikie Hunny!

 Miasta płoną, Rzym płonie łun pożogą krwawą
 Cezarom na uciechę, dla władców pijanych!
 Strach śmierci, płacze starców, zagłuszone wrzawą
 Strach paniczny w olbrzymich miastach obłąkanych!

 Hej --- silniej, straszniej, groźniej! Walą mur kilofy,
 Pękają kotły maszyn! Rewolucje, mordy!
 Kataklizm żywiołów, wielkie katastrofy,
 Zgrzyt rygli więziennych --- żelazne akordy!

 Z Chrystusami na krzyże! Płoną drzewa stosy!
 Miserere żałobne! --- "Ciał płonących swądu!
 Krwi, samic, chleba, złota"! --- Padają kolosy
 W gruzy kamieni z trzaskiem! Sodoma! Dzień Sądu!

 Ryczy Symfonja Wieków, ryczy Pieśń wspaniała,
 Szalona, mknąca, groźna, bez kresu, bez końća! ---
 --- Hej Ziemio! I mnie dusza w pieśń się rozśpiewała:
 Pędzisz dokoła Słońca, Słońca, Słońca, Słońca!

---

Pierwodruk w: Nowy Kurier Łódzki, nr 12,1915, str. 1; Przedruk: Maski, Kraków, nr 26, 1918; Czyhanie na Boga, Gebethner i Wolff, Warszawa, 1918; Wiersze zebrane, F. Hoesick, Warszawa 1928; Wiersze zebrane, J. Przeworski, Warszawa 1933; Dzieła, Czytelnik, Warszawa 1955;

Uwagi: Pierwodruk pod pseudonimem: Roch Pekiński. Tekst pierwodruku odmienny od wydań późniejszych. Przedruk w Maskach ilustrowany rys. St. Wyspiańskiego: Z zielnika.

Źródło tekstu: wg pierwodruku

klucz: {{{klucz}}}

{{{Gatunek}}}