Tekst źródłowy strony D. - Qui pro quo: Misja jedzie

{{MetaUtwor
|klucz=d-qui-1919-11-14
|Autor=D.
|Tytul=Qui pro quo: Misja jedzie
|Published = Kurjer Warszawski
|Nr = 315
|Data = 1919-11-14
|Strona = 5
|Przedruk =
|Uwagi = podpis pseudonimem D.. Pod pseudonimem prawdopodobnie Adam I. Dobrowolski lub Zdzisław Dębicki (za ''Słownikiem pseudonimów pisarzy polskich'').
|Gatunek = {{Gatunek|Rodzaj=Recenzja|Klucz=tuwim-misja-1919}}
|Źródło = {{Źródło|Typ=Journal|Klucz=KW-1919-11-14}}
|Treść = 
Zręczną ''revue'' w 3 aktach ''Misja jedzie'' wystawił wczoraj teatr ''Qui pro quo'' pióra A. Własta z melodyjną, lekką i pełną życia muzyką J. Boczkowskiego.

Pomysł dowcipny, pełen humoru bez żółci i niczyjej obrazy, a jednak wesoły i aktualny. Temat wzięty z chwili bieżącej, ujęty w trzy ruchliwe i malownicze obrazki, które wypełniają jednolity program interesującej premjery.

Zabawny jest poeta Tara-rot, witający przybywającą do nas misję: mówi, jak przystało na natchnionego wieszcza, przedwcześnie osiwiałego. Przezroczyste są imiona biorących w akcji udział bohaterów: Drwitos, Gdaczyński, Furfanty i t. d., nadto zaś występują różne symbole, jako to: Mniejszość narodowa, Korupcja, Dobra gospodyni etc., dając charakterystyczną ilustrację aktualności. Dużo w tem jest werwy i trafnie uchwyconych znamion komicznych. Ironia wszakże, jak to powiedziano wyżej, pozbawiona jest jadowitości, żądełko jej nie kłuje boleśnie.

Przygotowano ''revue'' bardzo starannie. Wyreżyserowano ją w najdrobniejszych szczegółach tak, iż wszystkie sytuacje i sceny tchną wielkim ożywieniem i pełnią werwy.

Cały zespół artystyczny pracował z dużym wysiłkiem i jaknajlepszym skutkiem.

Wybornym ''poetą'' był p. Znicz, bardzo komiczny w swej wymowie i charakteryzacji. Sylwetki poszczególnych osobistości politycznych wypadły nader żywo w grze pp. Zaremby, Borońskiego, Domosławskiego, Kuncewicza, Toma i zawsze oryginalnego Ursteina, który gra dowcipnie i śpiewa bez zarzutu. Obie role p. Marii Chaveau (Dobra gospodyni i Krakowianka) są wykonane przez utalentowaną artystkę bez szarży, a z humorem sympatycznym i miłym.

Dobrze się sprawiły w rolach ''dwóch dziewic'' pp. Pogorzelska i Korska, również p. Macherska jako Korupcja, p. Bolska jako Piękna Alicja i t. d. zasłużyły na wyróżnienie.

Pieśni: ''Witaj Warszawo'' i ''Ślązak'', kompozycje J. Boczkowskiego, są nader melodyjne.

Taniec p. Baliszewskich był hucznie oklaskiwany. Dekoracje pędzla p. J. Galewskiego są, jak zawsze, malownicze i artystyczne.
}}
Autor	D. +
Klucz	d-qui-1919-11-14 +
Klucz rodzaju	tuwim-misja-1919 +
Nazwastrony	D. - Qui pro quo: Misja jedzie +
Numer	315 +
Publikowane	Kurjer Warszawski +
Rodzaj	Recenzja +
Rok publikacji	1919 +
Strony	5 +
Tytuł	Qui pro quo: Misja jedzie +
Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.	listopad 14, 1919 +