Tekst źródłowy strony Konrad Tom - Madame Loulou

{{MetaUtwor
|klucz=tom-madame-1918
|Autor = Konrad Tom
|Tytul = Madame Loulou
|Published = Estrada
|Nr = 2
|Data = 1918
|Strona = 46-48
|Przedruk = 
|Uwagi = 
|Źródło = wg pierwodruku
|Gatunek = {{Gatunek|Rodzaj=piosenka}}
|Treść=
''Słowa polskie Konrada Toma. Muzyka H. Waldau. ''
<poem>
  Tak ludzie mówią, żę to pusta lalka,
  La belle Madame LouLou z Alei Róż,
  Zapewne tak, to nie westalka,
  Tancerką jest, to jasne już.
  O pięknym grzechu cichą pieśń szeleści,
  Jedwabna suknia z niezliczonych fałd,
  I ma przedziwny czar niewieści,
  Jej drobna rączka, nóżki kształt,
  Dyskretna woń "coeur Jeanette"
  Dyskretnych pieszczot przedsmak śle,
  Dlatego właśnie tę kobietę
  Świat niedyskretny sądzi źle.
  Madame Loulou
  Ma szyk dessous
  Piękne brylanty i stroje,
  Żyje bez burz
  W Alei Róż
  Sama, lub czasem we dwoje;
  Główka bez trosk,
  Serce jak wosk
  I buziak anielsko słodki,
  Madame Loulou
  Przysięgnę tu,
  Jest tylko ofiarą plotki

  Lecz tajemnicą jest poliszynela,
  Że piękna Loulou ma przyjaciół trzech,
  Bo jakże żyć bez przyjaciela,
  A mieć ich trzech to nie grzech.
  Pan baron w niej się kocha idealnie,
  Przysyła róże "Marechal de France",
  W południe zwykle zwiedza jej sypialnię
  I patrzy na nią par distance.
  Pan konsul darzy ją liljami,
  Jak długi rok stricte five o'clock,
  Przy kawce u niej siedzą sami,
  Lecz zwykle tak o jeden krok.
  Madame Loulou
  Tak dla tych dwu
  W różne przybiera się stroje:
  Le cher baron
  Zwykł widzieć ją
  Spowitą w szlafroczku zwoje.
  Konsul a dit:
  "Après midi
  Lubię cię w robes z aksamitu";
  Madame Loulou
  Tam jak i tu
  Da dowód serca i sprytu.

  Artystą zwanym jest przyjaciel trzeci,
  Wytworny, piękny niby młody bóg,
  Talentem swym zachwyty wkoło nieci
  I sprawia w sercach pań puk, puk, puk.
  Ten nigdy Loulou kwiatów nie przysyła,
  I kiedy chce, przychodzi do niej sam,
  Z nim Loulou jest potrójnie miła
  I zapomina co to kłam.
  Gdy do zatrzasku klucz swój wwierca
  Tam do jej drzwi, w Alei Róż,
  Loulou już czeka z biciem serca
  I usta swe rozchyla już!
  Madame Loulou
  Nie mów mu
  Nic o konsulu, baronie,
  Cisza jest wkrąg,
  On przy niej kląkł
  I serce przy sercu płonie;
  Znikł wszelki ślad
  Zbytecznych szat
  I poszły w kąt konwenanse:
  Madame Loulou
  Jest sobą tu,
  "Honny soit qui mal y pense!"
</poem>
}}
Autor	Konrad Tom +
Klucz	tom-madame-1918 +
Nazwastrony	Konrad Tom - Madame Loulou +
Numer	2 +
Publikowane	Estrada +
Rodzaj	piosenka +
Rok publikacji	1918 +
Strony	46-48 +
Tytuł	Madame Loulou +
Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.	1918 +