O Korostowcu: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „---” na „—”) |
m |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
Amor, pozwólcie wiedzieć, koczujący bóg i niema takiego miejsca na ziemi, gdzieby on swojej oboznej pałatki nie zakładał.<ref>{{Źródło|Typ=Journal|Klucz=Mucha-1912-2}}</ref> | Amor, pozwólcie wiedzieć, koczujący bóg i niema takiego miejsca na ziemi, gdzieby on swojej oboznej pałatki nie zakładał.<ref>{{Źródło|Typ=Journal|Klucz=Mucha-1912-2}}</ref> | ||
</blockquote> | </blockquote> | ||
| + | I tylko warszawska ulica powtarzała, że z romantycznej historii rosyjskiego posła w Pekinie wynika jasno, iż miał on gdzie indziej stanowczo lepiej, aniżeli w głowie, bo choć rząd chiński nie bardzo się z nim liczył, to panny za nim latały. | ||
|klucz=korostowiec-1912 | |klucz=korostowiec-1912 | ||
|data=1912/01/01 | |data=1912/01/01 | ||
|strona główna=tak | |strona główna=tak | ||
}} | }} | ||
Aktualna wersja na dzień 22:44, 9 kwi 2012
Na początku stycznia 1912 r. Ivan Korostowiec,[1] rosyjski dyplomata, został odwołany z placówki w Pekinie.[2] I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby... gdyby w prasie satyrycznej nie pojawiły się wzmianki na ten temat. Jedną z nich przynosi Mucha[3]:
Ex-re panny Perrier
— Starego dziada Korostowca, ex-posła rosyjskiego w Chinach, zastąpić ma zupełnie młody W. Krupienskij.
— To ileż ten francuzek wykradnie ze sobą, wyjeżdżając za rok z Pekinu?
Zastanawiło mnie to "wykradanie francuzek". Szperając w makulaturze można znaleźć rosyjskie dementi:
Petersburg, 2 stycznia (Pet. Ag.). Rozpowszechniona zagranicą wiadomość, jakoby rząd francuski wniósł w rossyjskiem ministerstwie spraw zagranicznych zażalenie na posła rossyjskiego w Pekinie, Korostowca, jest, według informacyi kół kompetentnych nieprawdziwa.[4]
Robi się coraz ciekawiej.. I wreszcie Korespondencja braterska rzuca światło na ten ciekawy przypadek. Okazuje się, że poseł Korostowiec zakochał się w piętnastoletniej Francuzce i próbował ją uprowadzić. Ale co miał — biedny — zrobić, skoro:
Amor, pozwólcie wiedzieć, koczujący bóg i niema takiego miejsca na ziemi, gdzieby on swojej oboznej pałatki nie zakładał.[5]
I tylko warszawska ulica powtarzała, że z romantycznej historii rosyjskiego posła w Pekinie wynika jasno, iż miał on gdzie indziej stanowczo lepiej, aniżeli w głowie, bo choć rząd chiński nie bardzo się z nim liczył, to panny za nim latały.
Patrz też
Korespondencja braterska - Mucha, nr 2, 1912
Źródła
- ↑ ru:Коростовец,_Иван_Яковлевич
- ↑ Potwierdzeniem tego faktu może być komunikat z Petersburga, opublikowany 10. stycznia, iż "Radca ambasady rossyjskiej w Wiedniu Krupenskij ma być mianowany posłem rossyjskim w Pekinie, w miejsce Korostewca." Gazeta Lwowska, nr 7 z 1912 r. [1]
- ↑ Mucha, nr 3, 1912, wyd. Władysław Buchner , str. 5
- ↑ Gazeta Lwowska, nr 1 z 1912, [2]
- ↑ Mucha, nr 2, 1912, wyd. Władysław Buchner
| Data historyczna | styczeń 1, 1912 + |
| Klucz | korostowiec-1912 + |
| Rodzaj | Wydarzenie historyczne + |
| Strona główna | tak + |
| Treść | Na początku stycznia 1912 r. Ivan Korostow … Na początku stycznia 1912 r. Ivan Korostowiec, rosyjski dyplomata, został odwołany z placówki w Pekinie. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby... gdyby w prasie satyrycznej nie pojawiły się wzmianki na ten temat. Jedną z nich przynosi Mucha:
wyjeżdżając za rok z Pekinu?
</blockquote> +
|
| Tytuł | O Korostowcu + |
| Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values. | kwiecień 9, 2012 + |
