Qui Pro Quo
kabaret działający w latach 19xx-19xx
Wiadomości Literackie z 25. maja 1924 przynoszą anons programu: 1. Precz z nagością — wielka rewja w 12 aktach, 2. Cienie czarodziejskie — sensacja revuetowych teatrów paryskich i amerykańskich pierwszy raz w Warszawie.
Sprawdzić, czy Precz z nagością nie ma przypadkiem czegoś wspólnego ze Skotnickim (Departament Kultury i Sztuki -- patrz przegląd prasy WL 21 lub 20, oraz cykl felietonów od WL 22. Takoż: Wacław Grubiński: Nagość na scenie, WL 22/1924.
Patrz recenzja Antoniego Słonimskiego: Qui Pro Quo: Nr 1
Rewia spotkała się z ciepłym przyjęciem, patrz recenzja Jana Lechonia Teatr Qui Pro Quo: Rewja nr 2
1925
Nowy sezon "Qui-pro-quo" rozpoczął 5 września 1925 r. wznowieniem "Bez koszulki", w którym wystąpili nowi wykonawcy: Żelska, Minowicz, Szymbortówna, Dymsza, Olędzki, Opolski i Wojnar jako baletmistrz oraz Kochanowski --- kapelmistrz. Właściwa premiera pt. "Hocki-klocki" odbyła się 19 września. W programie tym ukazał się Jarosy jako konferansjer. Spośród wielu obrazów na pierwszy plan wysuwały się znakomite "Pamiętniki wielkich ludzi", w wykonaniu Buczyńskiej, "Gabinet profesora Trigemini", w którym brylował Gierasieński w otoczeniu Ordonówny, Zimińskiej, Żelskiej i Bielskiego, świetny monolog "Kugelszwanc rozwiązuje krzyżówki" również w wykonaniu Gierasieńskiego i kapitalny skecz Tuwima "Noc poślubna dawniej i dziś, czyli Biedermeier i Gutnajer" (popularna firma wykwintnych mebli), w którym Zimińska świetnie odtworzyła po raz pierwszy styl fin de siècle. Następny program "Grunt to się nie przejmować" wystawiono po miesiącu. Świetna była w nim Ordonówna, natomiast Jarosy, jak podawała prasa, zawiódł. Konferansjerkę prowadziła Zimińska. Następny program nosił tytuł "Przez dziurkę od klucza", ale sukces odniósł dopiero program "Pomalutku aż do skutku" pióra Pietraszka, Redivivusa, Willi i innych. Program był grany 80 razy. Warto więc wymienić choćby najważniejsze obrazki" "Walą Sobór" --- świetna satyra na ciągnącą się w nieskończoność rozbiórkę Soboru na placu Saskim w wykonaniu Gierasieńskiego i Halicza, "Nad Nilem", "Sąd Parysa", "Spryt Harolda Lloyda", piosenkę Boczkowskiego "Czy pani ma w niedzielę czas" i wreszcie Krukowskiego w lirycznej piosence "Gobelin".[1]
- Grunt to się nie przejmować. Wielka rewja aktualna w 2-ch aktach (17 obrazach).[2]
Napisali: Folcio Berżer, Mulek Ruż, Pom-Pon, Hemar i ElEł
Program:
- Prolog (wypowie F. Jarosy)
- Wąż (wykona zespół baletowy)
- Górą baby - wykonają H. Buczyńska, M. Korska, H. Ordonówna, M. Zimińska, M. Żelska. Muzyka Joe Gibsa.
- Lustro zaczarowane - wykona M. Korska
- Tak długo - wykona F. Jarosy
- Figliki Miłosne - Zulejka (H. Ordonówna), Agłaja Pietrowna (H. Buczyńska), Denis Iwanycz (A. Dymsza), Conchita (J. Czartorzyska), Juanito (K. Krukowski), Panna Józia (M. Żelska), Pan Kalasanty (E. Minowicz). Dekoracje wg projektów S. Norblina
- Rojalista - wykona R. Gierasieński
- Grunt się nie przejmować - muzyka Jerzego Boczkowskiego, wykonają: pp. H. Ordonówna, M. Zimińska, E. Minowicz i inni
- Morze - wykonają pp. J. Szymbortówna, E. Wojnar, K. Krukowski oraz zespół baletowy. Muzyka Joe Gibsa. Dekoracje wg projektu J. Galewskiego.
- Śpiewajmy, siostrzyczki! - wykonają H. Buczyńska, M. Korska, H. Ordonówna, M. Zimińska i M. Żelska
- Garnitur - jak ulał - Krawiec (R. Gierasieński), Pomocnik (S. Belski), Klijent (M. Halicz)
- Odwrotna strona medalu - wykona M. Wawrzkowicz. Muzyka J. Petersburskiego
- Piosenki przemieścia - w wykonaniu H. Ordonówny
- Wedle rangi - Mariette (M. Żelska), Dobosz (A. Dymsza), Porucznik (M. Wawrzkowicz), Pułkownik (A. Olędzki), Generał (M. Halicz). Dekoracje i kostjumy według projektu S. Norblina
- Wróżka - wykonała M. Zimińska
- Para elektryczna - w wykonaniu H. Ordonówny i A. Dymszy
- Sąd ostateczny - wykonał cały zespół
- Pomalutku aż do skutku! Wielka rewja aktualna w 2-ch aktach (16 obrazach). Napisali: Pietraszek, Redivivus, Hemar, Willi, Picadilly i ElEł.[3]
- A uśmiechnij że się! - Król (W. Kuncewicz), Królewna Cassa (J. Czartorzyska), Eunuch (A. Olędzki), Jarosy (F. Jarosy), Kubuś (E. Wojnar), Dyzio (A. Dymsza), liczni dworzanie. Muzyka S. Kataszka, dekoracja J. Śliwniaka;
- Walą Sobór - Murarz I (R. Gierasieński), Murarz II (M. Halicz). Dekoracja J. Galewskiego;
- Dziubdziuś - Hrabina (H. Ordonówna), Hrabia (A. Dymsza). Muzyka J. Petersburskiego;
- Nad Nilem - scena choreograficzna układu J. Ciesielskiego. Egipcjanin (J. Ciesielski), Egipcjanka (* * *), Egipcjanki. Dekoracja J. Galewskiego;
- Dla pięknych dam - wykonywał F. Jarosy;
- Sąd Parysa - Parys (M. Wawrzkowicz), Venus (J. Szymbortówna), Minerwa (***), Junona (***). Dekoracje J. Śliwniaka;
- Na ławce w Alejach - Grajek (Z. Opolski), Ona (M. Korska), On (***), Facet (E. Minowicz). Muzyka "Czy ma pani w neidzielę czas?" Jerzego Boczkowskiego. Dekoracja S. Norblina;
- Gobelin - Pan (K. Krukowski), Djana (***), Akteon (E. Wojnar). Dekoracja J. Galewskiego;
- Siedem języków - Zakochana (H. Ordonówna), Zakochany (E. Minowicz);
- Spryt Harolda LLoyda - Harold Lloyd, Żona, Mąż, Kochanek;
- Z biglem! - taniec układu J. Ciesielskiego, tańczyli J. Szymbortówna i J. Ciesielski;
- Dyżur nocny - Feiteles (R. Gierasieński), Prowizor (S. Bielski), Pani (N. Resslerówna), Pan (Z. Opolski), Zawiany (W. Kuncewicz). Reżyserował W. Kuncewicz;
- Raz! Dwa! - odtańczył E. Wojnar i zespół baletowy;
- H. Ordonówna - odśpiewała piosenki "Marjanna" i "Walc jesienny";
- Youp-la! Youp-la! - Sejmica (M. Buczyńska), Piastos (J. Ciesielski), Bezstroński (S. Bielski), Swarlicki (M. Halicz), Poślicki (A. Olędzki), Premier (M. Wawrzkowicz). Dekoracja J. Galewskiego;
- Pomalutku aż do skutku - cały zespół.
Reżyser: F. Jarosy, Kapelmistrz: M. Kochanowski, Baletmistrz: E. Wojnar, Dekorator: J. Galewski
Przypisy
- ↑ Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen, Warszawa, 1977 r., str. 310-311
- ↑ Kopia w BC: http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/docmetadata?id=5973
- ↑ Teatr Qui Pro Quo: Pomalutku aż do skutku. Program teatralny. Kopia cyfrowa dostępna http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/docmetadata?id=5974