Julian Tuwim - Bajki: Różnice pomiędzy wersjami

Z sapijaszko.net
Skocz do: nawigacja, szukaj
(obYzwVQAhRO)
m
Linia 1: Linia 1:
mFhiqR , [url=http://zluvfjixcfws.com/]zluvfjixcfws[/url], [link=http://ydqiamcgdjej.com/]ydqiamcgdjej[/link], http://fivtezyyfodc.com/
+
  Pomnę dzieciństwa sny niewysłowne,
 +
  Baśń lat minionych wstaje jak żywa,
 +
  Bajki czarowne, bajki cudowne
 +
  Opowiadała mi niania siwa:<BR/>
 +
  O złotym smoku, śpiącej królewnie,
 +
  O tym, jak walczył rycerzy huf,
 +
  A gdy kończyła, płakałem rzewnie,
 +
  Prosząc: "Nianiusiu, ach, dalej mów!<BR/>
 +
  Mów dalej, o nianiu, mów jeszcze,
 +
  Aż usnę i dalej śnić będę,
 +
  Niech we śnie spokojnym wypieszczę
 +
  Złocistą, tajemną legendę!<BR/>
 +
  Złóż z czarów wzorzystą mozaikę,
 +
  Niech przyjdą rycerze tu do mnie!
 +
  Mów dalej czarowną swą bajkę!
 +
  Ja bajki tak lubię ogromnie..."<BR/>
 +
  Dziś czar dzieciństwa jeno wspominam,
 +
  I często, kiedy siedzę samotnie,
 +
  Marzeń przędziwo znów snuć zaczynam,
 +
  Czar, który minął tak niepowrotnie.<BR/>
 +
  Znów przeszłość całą mam przed oczyma,
 +
  I kiedy cisza nastanie w krąg,
 +
  Po Andersena sięgam lub Grimma
 +
  I dawne bajki czerpię dziś z ksiąg.<BR/>
 +
  I czytam, aż sen oczy zmruży
 +
  I przymknie zmęczone powieki,
 +
  Zaznaję cudownej podróży,
 +
  W kraj mglisty, bezbrzeżnie daleki...<BR/>
 +
  Znużony do snu chylę głowę,
 +
  Upaja mnie sen oszołomnie...
 +
  W samotne wieczory zimowe
 +
  Ja bajki tak lubię ogromnie...<BR/>
 +
  A czasem smętne moje dumanie
 +
  Przerywa nagle cudna dziewczyna,
 +
  Usta mi daje na przywitanie,
 +
  A potem czule szeptać zaczyna:<BR/>
 +
  Że nie opuści mnie nigdy w życiu,
 +
  W szczęścia godzinie ni w doli złej,
 +
  Że kocha mocno, tęskni w ukryciu,
 +
  A ja cichutko tak nucę jej:<BR/>
 +
  "Mów dalej, mów dalej, dziewczyno,
 +
  Że wiecznie mnie będziesz kochała,
 +
  Że chwile miłosne nie miną,
 +
  Żeś moja na zawsze i cała,<BR/>
 +
  Że miłość twa tak jest bezmierną,
 +
  Że będziesz tęskniła wciąż do mnie...
 +
  Mów dalej, że będziesz mi wierną:
 +
  Ja bajki tak lubię ogromnie!..."
 +
 
 +
{{MetaUtwor
 +
|Autor=Julian Tuwim
 +
|Tytul=Bajki
 +
|Published=Estrada
 +
|Nr=2
 +
|Data=1918
 +
|Strona=22
 +
|Przedruk = Nuty, muz. M. Kozar-Słobódzki [Kossobudzki], Warszawa 1929, nakład I. Rzepecki; Po wojnie w: J. Tuwim: ''Dzieła'', t. III, ''Jarmark Rymów'', str. 495, opr. J. Stradecki, Czytelnik, Warszawa 1958; K. Krukowski: ''Mała antologia kabaretu'', Wyd. Radia i Telewizji, Warszawa, 1982; J. Tuwim: ''Kabaretiana'', Czytelnik, Warszawa 2002.
 +
|Uwagi = w pierwodruku ukazało się pod pseudonimem Jan Wim. W ''Dziełach'' wers 11 brzmi: "Niech we śnie spokojnym wypieszczę" zaś w ''Kabaretiana'': "Niech we śnie spokojny wypieszczę". Dalej: "Usta mi daje na przywitanie" -- "Usta mi daje na powitanie".
 +
 
 +
Piosenka śpiewana była m.in. przez [[repertuar::Stanisław Ratold|Stanisława Ratolda]] w [[Miraż|Mirażu]], [[repertuar::Bogdan Niewinowski|Bogdana Niewinowskiego]] w programie: ''Wieczór Juliana Tuwima'' w sali PKiN w Warszawie, w kwietniu 1956 r.
 +
|Źródło = J. Tuwim, ''Dzieła'' t. III, Czytelnik, Warszawa 1958
 +
}}

Wersja z 21:46, 19 wrz 2011

  Pomnę dzieciństwa sny niewysłowne,
  Baśń lat minionych wstaje jak żywa,
  Bajki czarowne, bajki cudowne
  Opowiadała mi niania siwa:
O złotym smoku, śpiącej królewnie, O tym, jak walczył rycerzy huf, A gdy kończyła, płakałem rzewnie, Prosząc: "Nianiusiu, ach, dalej mów!
Mów dalej, o nianiu, mów jeszcze, Aż usnę i dalej śnić będę, Niech we śnie spokojnym wypieszczę Złocistą, tajemną legendę!
Złóż z czarów wzorzystą mozaikę, Niech przyjdą rycerze tu do mnie! Mów dalej czarowną swą bajkę! Ja bajki tak lubię ogromnie..."
Dziś czar dzieciństwa jeno wspominam, I często, kiedy siedzę samotnie, Marzeń przędziwo znów snuć zaczynam, Czar, który minął tak niepowrotnie.
Znów przeszłość całą mam przed oczyma, I kiedy cisza nastanie w krąg, Po Andersena sięgam lub Grimma I dawne bajki czerpię dziś z ksiąg.
I czytam, aż sen oczy zmruży I przymknie zmęczone powieki, Zaznaję cudownej podróży, W kraj mglisty, bezbrzeżnie daleki...
Znużony do snu chylę głowę, Upaja mnie sen oszołomnie... W samotne wieczory zimowe Ja bajki tak lubię ogromnie...
A czasem smętne moje dumanie Przerywa nagle cudna dziewczyna, Usta mi daje na przywitanie, A potem czule szeptać zaczyna:
Że nie opuści mnie nigdy w życiu, W szczęścia godzinie ni w doli złej, Że kocha mocno, tęskni w ukryciu, A ja cichutko tak nucę jej:
"Mów dalej, mów dalej, dziewczyno, Że wiecznie mnie będziesz kochała, Że chwile miłosne nie miną, Żeś moja na zawsze i cała,
Że miłość twa tak jest bezmierną, Że będziesz tęskniła wciąż do mnie... Mów dalej, że będziesz mi wierną: Ja bajki tak lubię ogromnie!..."



Pierwodruk w: Estrada, nr 2,1918, str. 22; Przedruk: Nuty, muz. M. Kozar-Słobódzki [Kossobudzki], Warszawa 1929, nakład I. Rzepecki; Po wojnie w: J. Tuwim: Dzieła, t. III, Jarmark Rymów, str. 495, opr. J. Stradecki, Czytelnik, Warszawa 1958; K. Krukowski: Mała antologia kabaretu, Wyd. Radia i Telewizji, Warszawa, 1982; J. Tuwim: Kabaretiana, Czytelnik, Warszawa 2002.

Uwagi: w pierwodruku ukazało się pod pseudonimem Jan Wim. W Dziełach wers 11 brzmi: "Niech we śnie spokojnym wypieszczę" zaś w Kabaretiana: "Niech we śnie spokojny wypieszczę". Dalej: "Usta mi daje na przywitanie" -- "Usta mi daje na powitanie".

Piosenka śpiewana była m.in. przez Stanisława Ratolda w Mirażu, Bogdana Niewinowskiego w programie: Wieczór Juliana Tuwima w sali PKiN w Warszawie, w kwietniu 1956 r.




Źródło tekstu: J. Tuwim, Dzieła t. III, Czytelnik, Warszawa 1958
klucz: {{{klucz}}}
{{{Gatunek}}}
AutorJulian Tuwim +
Klucz{{{klucz}}} +
NazwastronyJulian Tuwim - Bajki +
Numer2 +
PublikowaneEstrada +
RepertuarStanisław Ratold + oraz Bogdan Niewinowski +
Rok publikacji1918 +
Strony22 +
TytułBajki +
Data
"Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values.
1918 +