Julian Tuwim - Bajki: Różnice pomiędzy wersjami
(obYzwVQAhRO) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | Pomnę dzieciństwa sny niewysłowne, | |
+ | Baśń lat minionych wstaje jak żywa, | ||
+ | Bajki czarowne, bajki cudowne | ||
+ | Opowiadała mi niania siwa:<BR/> | ||
+ | O złotym smoku, śpiącej królewnie, | ||
+ | O tym, jak walczył rycerzy huf, | ||
+ | A gdy kończyła, płakałem rzewnie, | ||
+ | Prosząc: "Nianiusiu, ach, dalej mów!<BR/> | ||
+ | Mów dalej, o nianiu, mów jeszcze, | ||
+ | Aż usnę i dalej śnić będę, | ||
+ | Niech we śnie spokojnym wypieszczę | ||
+ | Złocistą, tajemną legendę!<BR/> | ||
+ | Złóż z czarów wzorzystą mozaikę, | ||
+ | Niech przyjdą rycerze tu do mnie! | ||
+ | Mów dalej czarowną swą bajkę! | ||
+ | Ja bajki tak lubię ogromnie..."<BR/> | ||
+ | Dziś czar dzieciństwa jeno wspominam, | ||
+ | I często, kiedy siedzę samotnie, | ||
+ | Marzeń przędziwo znów snuć zaczynam, | ||
+ | Czar, który minął tak niepowrotnie.<BR/> | ||
+ | Znów przeszłość całą mam przed oczyma, | ||
+ | I kiedy cisza nastanie w krąg, | ||
+ | Po Andersena sięgam lub Grimma | ||
+ | I dawne bajki czerpię dziś z ksiąg.<BR/> | ||
+ | I czytam, aż sen oczy zmruży | ||
+ | I przymknie zmęczone powieki, | ||
+ | Zaznaję cudownej podróży, | ||
+ | W kraj mglisty, bezbrzeżnie daleki...<BR/> | ||
+ | Znużony do snu chylę głowę, | ||
+ | Upaja mnie sen oszołomnie... | ||
+ | W samotne wieczory zimowe | ||
+ | Ja bajki tak lubię ogromnie...<BR/> | ||
+ | A czasem smętne moje dumanie | ||
+ | Przerywa nagle cudna dziewczyna, | ||
+ | Usta mi daje na przywitanie, | ||
+ | A potem czule szeptać zaczyna:<BR/> | ||
+ | Że nie opuści mnie nigdy w życiu, | ||
+ | W szczęścia godzinie ni w doli złej, | ||
+ | Że kocha mocno, tęskni w ukryciu, | ||
+ | A ja cichutko tak nucę jej:<BR/> | ||
+ | "Mów dalej, mów dalej, dziewczyno, | ||
+ | Że wiecznie mnie będziesz kochała, | ||
+ | Że chwile miłosne nie miną, | ||
+ | Żeś moja na zawsze i cała,<BR/> | ||
+ | Że miłość twa tak jest bezmierną, | ||
+ | Że będziesz tęskniła wciąż do mnie... | ||
+ | Mów dalej, że będziesz mi wierną: | ||
+ | Ja bajki tak lubię ogromnie!..." | ||
+ | |||
+ | {{MetaUtwor | ||
+ | |Autor=Julian Tuwim | ||
+ | |Tytul=Bajki | ||
+ | |Published=Estrada | ||
+ | |Nr=2 | ||
+ | |Data=1918 | ||
+ | |Strona=22 | ||
+ | |Przedruk = Nuty, muz. M. Kozar-Słobódzki [Kossobudzki], Warszawa 1929, nakład I. Rzepecki; Po wojnie w: J. Tuwim: ''Dzieła'', t. III, ''Jarmark Rymów'', str. 495, opr. J. Stradecki, Czytelnik, Warszawa 1958; K. Krukowski: ''Mała antologia kabaretu'', Wyd. Radia i Telewizji, Warszawa, 1982; J. Tuwim: ''Kabaretiana'', Czytelnik, Warszawa 2002. | ||
+ | |Uwagi = w pierwodruku ukazało się pod pseudonimem Jan Wim. W ''Dziełach'' wers 11 brzmi: "Niech we śnie spokojnym wypieszczę" zaś w ''Kabaretiana'': "Niech we śnie spokojny wypieszczę". Dalej: "Usta mi daje na przywitanie" -- "Usta mi daje na powitanie". | ||
+ | |||
+ | Piosenka śpiewana była m.in. przez [[repertuar::Stanisław Ratold|Stanisława Ratolda]] w [[Miraż|Mirażu]], [[repertuar::Bogdan Niewinowski|Bogdana Niewinowskiego]] w programie: ''Wieczór Juliana Tuwima'' w sali PKiN w Warszawie, w kwietniu 1956 r. | ||
+ | |Źródło = J. Tuwim, ''Dzieła'' t. III, Czytelnik, Warszawa 1958 | ||
+ | }} |
Wersja z 21:46, 19 wrz 2011
Pomnę dzieciństwa sny niewysłowne, Baśń lat minionych wstaje jak żywa, Bajki czarowne, bajki cudowne Opowiadała mi niania siwa:
O złotym smoku, śpiącej królewnie, O tym, jak walczył rycerzy huf, A gdy kończyła, płakałem rzewnie, Prosząc: "Nianiusiu, ach, dalej mów!
Mów dalej, o nianiu, mów jeszcze, Aż usnę i dalej śnić będę, Niech we śnie spokojnym wypieszczę Złocistą, tajemną legendę!
Złóż z czarów wzorzystą mozaikę, Niech przyjdą rycerze tu do mnie! Mów dalej czarowną swą bajkę! Ja bajki tak lubię ogromnie..."
Dziś czar dzieciństwa jeno wspominam, I często, kiedy siedzę samotnie, Marzeń przędziwo znów snuć zaczynam, Czar, który minął tak niepowrotnie.
Znów przeszłość całą mam przed oczyma, I kiedy cisza nastanie w krąg, Po Andersena sięgam lub Grimma I dawne bajki czerpię dziś z ksiąg.
I czytam, aż sen oczy zmruży I przymknie zmęczone powieki, Zaznaję cudownej podróży, W kraj mglisty, bezbrzeżnie daleki...
Znużony do snu chylę głowę, Upaja mnie sen oszołomnie... W samotne wieczory zimowe Ja bajki tak lubię ogromnie...
A czasem smętne moje dumanie Przerywa nagle cudna dziewczyna, Usta mi daje na przywitanie, A potem czule szeptać zaczyna:
Że nie opuści mnie nigdy w życiu, W szczęścia godzinie ni w doli złej, Że kocha mocno, tęskni w ukryciu, A ja cichutko tak nucę jej:
"Mów dalej, mów dalej, dziewczyno, Że wiecznie mnie będziesz kochała, Że chwile miłosne nie miną, Żeś moja na zawsze i cała,
Że miłość twa tak jest bezmierną, Że będziesz tęskniła wciąż do mnie... Mów dalej, że będziesz mi wierną: Ja bajki tak lubię ogromnie!..."
Pierwodruk w: Estrada, nr 2,1918, str. 22; Przedruk: Nuty, muz. M. Kozar-Słobódzki [Kossobudzki], Warszawa 1929, nakład I. Rzepecki; Po wojnie w: J. Tuwim: Dzieła, t. III, Jarmark Rymów, str. 495, opr. J. Stradecki, Czytelnik, Warszawa 1958; K. Krukowski: Mała antologia kabaretu, Wyd. Radia i Telewizji, Warszawa, 1982; J. Tuwim: Kabaretiana, Czytelnik, Warszawa 2002.
Uwagi: w pierwodruku ukazało się pod pseudonimem Jan Wim. W Dziełach wers 11 brzmi: "Niech we śnie spokojnym wypieszczę" zaś w Kabaretiana: "Niech we śnie spokojny wypieszczę". Dalej: "Usta mi daje na przywitanie" -- "Usta mi daje na powitanie".
Piosenka śpiewana była m.in. przez Stanisława Ratolda w Mirażu, Bogdana Niewinowskiego w programie: Wieczór Juliana Tuwima w sali PKiN w Warszawie, w kwietniu 1956 r.
Autor | Julian Tuwim + |
Klucz | {{{klucz}}} + |
Nazwastrony | Julian Tuwim - Bajki + |
Numer | 2 + |
Publikowane | Estrada + |
Repertuar | Stanisław Ratold + oraz Bogdan Niewinowski + |
Rok publikacji | 1918 + |
Strony | 22 + |
Tytuł | Bajki + |
Data "Data" is a type and predefined property provided by Semantic MediaWiki to represent date values. | 1918 + |